Şiir Değildir Niyaz

Çok þükür diyorum çok þükür
Nasip ettiði her an ve her þey için…

Bu ara iki hane, hattýnda
Ýlgilenmem gereken annem, hastane iþleri
Git geller
Çok þükür okulundan, yuvasýna tatile gelen
Evladým..

Koþuþturma, zaman
Hem yollar, hem ben,
Hem araç yoruldu biraz galiba…

Akþam üstü Ýzmir’den
Urlaya dönerken,

Hep birlikte dönelim diye
Bekleme yaptýðým ve
Park ettiðim bir noktada
Hafif bir duman çýkýþýný farkedip
Muhtemelen
Bir kablodan çýkan kýsadevre kývýlcým
Ufak çaplý alevi, topa döndürmeden
Erkenden farkedip
Müdahale edebildik
Çok þükür ki çok þükür
Ýyi ki…

Yakýnýmda, iyi insanlarýn, varlýðý
Hemen koþup gelen bir baþka sürücü
Sahil kenarý bir mevkide,
Önünde durduðum binanýn da
Bahçesinde uzatýlan bir hortumla

Yanýmda da, ilk anda
Yangýn söndürücü vardý
Lütfen
“Kimse ihmal etmesin diliyorum
Araçlarýnda, iþyerlerinde
Ýlk yardým, müdahale malzemelerini”

Çok ucuz atlattým diyelim, inanýn
Geçmiþler olsun, derman versin
Nerde bir sýkýntý varsa
Beterinden
Rabbim korusun herkesi, diliyorum

Olacaða çare yok maalesef
Geliyorum dese de bazen

Tüm ölmüþleri de rahmetle anarak
Babamýn da vefatýnýn seneyi devriyesinde

…

Lütfen
Lütfen diyorum
Hiçbir þey
Hala varlýðýnýzdan, saðlýðýnýzdan
Ellerinizden, gözlerinizden, dilinizden
Kaleminizden, yüreðinizden bir iz
Nice sedalar býrakabiliyorken
Dökebiliyorken, derebiliyorken
Ve ben duyabildikçe, görebildikce
Nispetince, imkanýmca
Duyabildikçe seslerinizi

Canýnýzdan
Canlardan daha önemli deðil
Lütfen var olun, nerde olursanýz…
Sað olun…
Gülümseyebildikçe, gülümseyin
Lütfen
Þükürle
Her daim dua, selam
Ve hürmetlerimle…


Sosyal Medyada Paylaşın: