Gençlik Geçince Anladım

Gençlik nasýl uçtu pek bilemedim;
Yapraðýn rüzgârda uçtuðu gibi.
Fýrsat kaçtý, gitti fark edemedim;
Ürkek bir ceylanýn kaçtýðý gibi.

Sanki, kar yaðdý da aðardý saçým!
Yýllar hýrpaladý, bozuldu biçim
Organlar yýprandý, döküldü içim;
Eski bir duvarýn göçtüðü gibi.

Canlý günler geçti kalmadý tadým
Bilmem, son duraða kaldý kaç adým?
Kýymetli gençliði saçýp, harcadým;
Delinin parayý saçtýðý gibi.

Þunu yap, bunu yap, derken gün bitmiþ
Gün ile birlikte, gençlikte gitmiþ
Geçen yýllar vücudumu eritmiþ;
Ateþin bir mumu içtiði gibi.

Yýldýrým hýzýyla geçti kavþaklar
Gerçeðin kýrbacý yüzümde þaklar
Biçilmeyi bekler yetkin baþaklar;
Ekenin, ekini biçtiði gibi.

Herkes için iþler, Ýlâhi kanun
Gönül genç kalsa da, bedenim yorgun
Birbirinden dökkün geçiyor her gün;
Yetkin bir meyvenin geçtiði gibi.

Dünyanýn yükünü býrak, taþýma,
Diyen de olmadý, çýkýp karþýma.
Kocayýnca geldi aklým baþýma;
Çiçeðin zamansýz açtýðý gibi.

Bir gün benim için mýhlanýr zaman
Güzel bir yel eser, daðýlýr duman
Aslî vatanýna yol alýr mihman;
Geminin rotayý seçtiði gibi...

Mehmet Postallý / 2024
Sosyal Medyada Paylaşın: