Susuyoruz

Gidip dönmeyene
Döndüðünde
Bensizliðine aþýðým bu hayatýn

Soðumuyor çayým
Gözlerim uzaklara dalmýyor artýk
Unutmak da bir nimet..!

Ne güzel de tepetaklak düþtün gözlerimden
Sefam olsun dediðin yerden
Bu defa ben sefa sürüyorum
Anýlarýn canýný çýkara çýkara

Senle týka basa dolu dünyamdan
Baþka seyr-üsefere çýktým
Biraz yorgun
Biraz üzgün
Ama kolay olmadý bilesin
Deðer miydi ?

Önce ihanete, sonra
Satýlmýþlýða
Vefasýzlýðý karþý deðer
Belki..

Bazen siyah beyaz anýlarýn karþýsýna geçip
Ýç çekmiþliðim oldu yalan deðil
Firkat engereði ilk bizi sokmadý Yusuf kuyuda, Mecnun çölde
Ferhat daðlarý delerken yakalandý Ýnce sýzýya

Sorma bendeki seni , sorma...
Ölüler þehri yüreðimin derinliklerinde elimi omzuna koyup sana ...
derdimi bi türlü anlatamadým
Çýðlýk çýðlýðaydýn
Kendi dünyanda
Yalnýz ve çaresiz
Ben bý güzel susuyordum

Susmak en güzel konuþma diliymiþ
Kýyýda köþede ne varsa hepsini tek tek öðrendin
Sana olan sevdamý
Kýrgýnlýðýmý
Özlemimi

susuyoruz
Artýk birbirimizi daha iyi anlýyoruz.
Sosyal Medyada Paylaşın: