Gidip dönmeyene Döndüðünde Bensizliðine aþýðým bu hayatýn
Soðumuyor çayým Gözlerim uzaklara dalmýyor artýk Unutmak da bir nimet..!
Ne güzel de tepetaklak düþtün gözlerimden Sefam olsun dediðin yerden Bu defa ben sefa sürüyorum Anýlarýn canýný çýkara çýkara
Senle týka basa dolu dünyamdan Baþka seyr-üsefere çýktým Biraz yorgun Biraz üzgün Ama kolay olmadý bilesin Deðer miydi ?
Önce ihanete, sonra Satýlmýþlýða Vefasýzlýðý karþý deðer Belki..
Bazen siyah beyaz anýlarýn karþýsýna geçip Ýç çekmiþliðim oldu yalan deðil Firkat engereði ilk bizi sokmadý Yusuf kuyuda, Mecnun çölde Ferhat daðlarý delerken yakalandý Ýnce sýzýya
Sorma bendeki seni , sorma... Ölüler þehri yüreðimin derinliklerinde elimi omzuna koyup sana ... derdimi bi türlü anlatamadým Çýðlýk çýðlýðaydýn Kendi dünyanda Yalnýz ve çaresiz Ben bý güzel susuyordum
Susmak en güzel konuþma diliymiþ Kýyýda köþede ne varsa hepsini tek tek öðrendin Sana olan sevdamý Kýrgýnlýðýmý Özlemimi
susuyoruz Artýk birbirimizi daha iyi anlýyoruz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mimoza1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.