Bin dokuz yüz doksan üç. Olaný anlamak güç. Ülkemdeki cadýlar. Kazanlarý harlattý. Doðrularý yazana, Makûs bomba fýrlattý..
Kar altýnda Ankara. Bir zemherir sabahý. Bomba patlayýverdi. Yükseldi mazlum ahý.. Uður Mumcu’ya kýyan. Karýþtý kayýplara.
Hayatýnda yer yoktu, Yalan ve ayýplara. Aksayan ne var ise Deþifreden yanaydý. Zira gazetecilik Adalete vanaydý.
Ýhbardý bir neviden. Durumu halka arzdý. Tüm tehditlere raðmen, Doðru olaný yazdý. Dokundu kodamanýn Kirli menfaatine. Bombayý kurmuþlardý, Ölümün saatine.
Uður’du ismi ancak. Uðursuzluk takipli. Askere vardýðýnda, Sakýncalý piyade. Korkuyorlardý O’ndan. Sevmekten de ziyade.
Ne kadar zorluk varsa, Engel çýktý yoluna. Zalimler ateþ etti, Ýnadýna soluna. Doðrulardan yanaydý. Þafaðý bir bir saydý. Gününü tamamlayýp. Tezkeresini aldý.
Açtýðý dosyalarý Kapattýlar gidince. Çarpýk yollar açýldý, Yeniden ince ince. Parçalanan beyinler Birer faili meçhul. Kimse ilgilenmedi. Araþtýrmadý bir kul.
Ýþlerine geldi elbet. Adalet kan kaybetti. Beyin insanlar gitti. Kin-garez ve pis þantaj. Kapandý olay bitti. Unutturuldu hepsi.
Bilmedikleri tek þey. Gerçeðin gizi yoktur Umulmadýk bir anda, Azrail olur doktor. Birer birer açýlýr, Kapatýlan kapýlar. Fani dünya,bir baktýn Yenilendi yapýlar.
Ýþte o an halýnýn Kýsa kenarý kalkar. Altýna süpürülen, Bütün pislikler sarkar . Zalim alýr zulmünün Karþýlýk ederini. Sorumlular karþýlar, Müebbet giderini.
Uðurlar olsun sana, Korkusuz Uður Mumcu. Zalime korku saldýn. Sevenlerine sancý. Gözlerine dolan kan, Mürekkep divitlere. Bu Millet paye vermez. Kuyruk kalkýk itlere.
Çýkacak elbet bir gün. Gerçek bir bir ortaya. Otuz yýl geçti amma. Emekler gitmez zay’a. Kalemleri kýrmakla, Iþýklar elbet sönmez. Bu millet çok zekidir Kenetlendi,bölünmez.
Emine Balý Oðuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
neneh. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.