Çarpmadan beton duvara, Attým adýmlarýmý, Üç adýmda tamamladým voltamý, Tabutluk denen hücrede, Seni düþündüðüm için ey insanlýk, Biliyorum suç bende, Düþünmeyince sen seni, Çürütür dertler bu bedeni…
Küçük hesaplarýn tutsaðý, Baþkasýný düþünme sakýn, Bütün kaldýrýmlar, Caddeler, Sokaklar, Adým atmaný bekler, Ne düþersin ne de tekler Özgürdür düþünmeyen ayaklar…
Girmeden maðazalardan içeri, Vitrinlerden al öteberi, Giyin artist gibi, Krallar gibi, Doyur karnýný, Seyrettiðin yemeklerle, Koklamaya para istemezler, Özgürdür düþünmeyen gözler…
Arabesk çalsýn kasetçalar, Aç sesini sonuna kadar, Dinle! Efkârlanýp nara at, Küfret kadere! Görme Dünya’yý, Sana zindan edenleri, Özgürdür düþünmeyen beyinler…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.