Bende aldým payýmý, Herkes gibi HAYATTAN... Ne çok alçak Ne çok yüksek, Belki sýradan Düþe kalka öðrendik sevmeyi AÞK’I... Yaþanmasý gerekiyordu YAÞANDI... GÜN GELDÝ, Býçak KEMÝÐE DAYANDI...
Kaç mevsim býraktým ardýmda, Kaç güneþli güne uyandým, Ve kaç gece uyudum Kalbimdeki sýzýlarla, Birgün biteceðini bile bile Herþeyin, Vazgeçmeden senden... ÝNATLA...
Kelebeðin Þansý Eylül 2008 Sosyal Medyada Paylaşın:
Kelebeğin Şansı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.