Yine aynı ferforje masada saçmalıyorum bu şiiri... Yıldıray Kızıltan
Yine aynı ferforje masada saçmalıyorum bu şiiri...
Gün yitirince otoritesini Yalnýzlýk ile dolduruldu Tüm misafir kadehleri Ve Þerefine hamimiz çoksesliliðinde Alýn hizasýna çektirildi Misafirlerin Kadehleri tutan Ýtaatkar elleri "
. . .
Ýnan ki çok çabaladým V!
Kýrdýðýnda hayli çelimsiz bir Gnu Korkularýmýn tunçtan kapýsýný Ruhum sur içi meydanýnda toplaþtý Tüm barbar savaþçýlarý Piþmanlýklarýn
Ýþkence acýmasýzlýðýnda kesilince Aþil tendonlarým Ancak diz çöktürebildiler Maðlubiyete söve duran mýsralarýma
Recm ettiler sonra Nefret balgamlý tükürükleriyle þiirlerimi!
Biliyor musun V?
Tam da o an hissettim Saçlarýmý okþayan ellerini Ve aldým kokusunu Doðduðum evin bahçesindeki ekmek ayvasýnýn
Söylenememiþ aþklarýn yarým kalmýþ halidir aslýnda her þiir Ozon kokusunu alabilmek için erken bir sabah yaðmur sonrasý -(ki hala bunu toprak kokusu zannedenler var) Özgürlüðe kaçýveren Bir kuþta olabilir pekala açýlan pencereden
Ve biliyor musun?
Anason acýlýðýnda tadýyorken bu yeni maðlubiyeti;
Yine o köhne taraçada... Yine bir akþamüstü... Yine ayný ferforje masada saçmalýyorum bu þiiri...
(Yýldýray Kýzýltan/2012) Sosyal Medyada Paylaşın:
Yıldıray Kızıltan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.