DOĞRU DEĞİL
Doðru deðil ýþte ,
Duyduklarinin hepsi de yalan .
Ne seni gerçekten çok sevdiðim doðru,
Ne de içtiðim her damla suda seni aradýðým.
Doðru deðil;
Senden sonra hiç bir kadýnýn gözlerine bakamadýĝým,
Ya da sarildigim her çocukta sendeki þefkati aradýðým.
Doðru deðil;
Belirli belirsiz gecenin bir vaktinde uyanýp, yatagimin sol yanýnda seni aradýðým,
Ya da isyanlara bulanýp hayata kahrettiðim...
Doðru deðil;
Yasadigin þehrin her köþesinde gördüðüm her esmer kadýný sen sandýðým,
Ya da yazdýðým her zerre satýrda seni kahir kahir haykýrdýðým...
Doðru deðil;
Bir bardak raký da kendimi kaybedip, herkesi sen sandýðým,
Ya da bendeki resminin hulyasina dalýp, her gece aðladýðým...
Kulliyen yalan.
Doðru deðil;
Bende kalan eþyalarýna sarýlýp agladigim,
Odamýn her köþesinde kokunu aradýðým...
Doðru deðil bitanem,
Doðru deðil sultanim.
Inanma sen onlara.
Hepsi de yalan.
Yalan ,
Yalan ,
Yalan...
Demek isterdim,
Kahretsin ki !
hepsi de " DOÐRU ".
Çünkü..
Bilirim ki ,aþkin kahrýný çeken bendim,sen ise sadece sevilen.
Ben farkýnda olmadan o kadar çok sen olmuþum ki ,dermansiz yaralarim var artik hiç iyileþmeyen.
Gönlüm yanýk,bedenim bedbaht ve ruhum ýssýz bir parkýn tenha bir banký üzerinde ölümü bekler artik sensizken.
Umrundami san ki !
Maziye gömdüðün o toz pembe yaþanmýþlýklar.
Sensiz bir an bile nefes alamayan bu adam ve gözerindeki yaþlar .
Umrunda mý san ki !
Dedim ya ;
Farkinda olmadan o kadar çok sevmiþim ki seni , ben sen olmuþum bitanem kendimi hiç’e sayip,
Kaybetmiþim benliðimi sensizliðin anaforunda iki kelama aþkimi kazýyýp ,
Ya sen,
Ya sen,
Ya sen ne yapmissin .
Sende gidip ellerin olmuþsun,
ELLERÝN,
ELLERÝN ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.