İstanbul Resmi
Bir Ýstanbul þiiri kaleme alsam,
Elleri gibi yüreði de narin bir ressam
En ince ayrýntýsýna varýncaya dek
Yapsa, yapabilse bu resmi...
Sahilde bir bankýn üzerinde
Oturmuþ olsa iki sevgili,
Öyle ki elleri gibi gönülleri de
Birbirlerine sýmsýký kenetli,
Gözlerinden okunsa sevgileri
Ve Kýz Kulesi olsa aþklarýnýn þahidi.
Dalgalar þarkýlarýný söylese,
Martýlar vokal yapsalar,
Gök yüzü takýnsa en güzel mavisini,
Arada bir gülümsese beyaz bulutlar...
Ta uzak iki tepeden iki camii
Göz kýrparken birbirlerine,
Hep erkek olan deðil ya,
Bu kez roller deðiþse,
Kýz olan gönülden gelerek,
O iki mübarek kelimeyi,
Yanaklarý pembeleþirken
Fýsýldayýverse usulca...
O iki kelime, ulu orta,
Baðýra çaðýra söylenmemeli!
Öyle bir içtenlikle söylenmeli ki,
Muhatabýný tir tir titretmeli.
Bilmem nasýl yansýr tuvale
“Seni seviyorum” cümlesi?
Ýstanbul bizatihi aþktýr,
Teferruattýr gerisi...
Yusuf Akkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.