GEL GÖR HALİMİ...
Ey benim sevipde, gönül verdiðim sevgili...
Sebepsiz yere beni terk edip giden sevgili...
Hatýrla beni
O, günden beri beni, kendine hasret býrakan sevgili...
Gel gör halimi...
Ey vicdansýz sevgili!
Dert doldu her yerim...
Ey benim sevda gülüm sandýðým kiþi...
Seni bir gün gelir diye beklerken....
Ýlkbahar geldi geçti...
Yazý beklerken, ümit bitti...
Yýllar geldi geçti..
Ömür bir hiç uðruna gitti...
Gel hadi neredeysen gel, gör...
Gönlüm hala sendeyken gel gör periþan son halimi...
Ýçimde yaralarýmý daðlarken senin ihanetin...
Büyük bir hata deðil mi, senin kalleþliðin? Yetmezmi öyle hiç birþey yapmamiþ gibi, piþkin piþkin durduðun?
Gel, gel gör artýk þu son halimi!
Ölesiye severken ben seni gençlik çaðýnda...
Gözlerim parlardý, seni görünce...
Yalancýktan tebessüm ederken, benim karþýmda!
Ne oldu, birden kaybolup gidince? Oyalamayýp ayrýlsaydýk keþke, yolun baþýnda!
Bir ahu gibiyken, benim gözümde...
Hani, koþan sendin benim peþimde!
Ne oldu, birden, sebepsiz terk edip gidince!
Ne buldun þimdi sen elin gönlünde?
Mutlumusun, böyle çaresiz býrakýnca?
Gel gör þimdi halimi!
Sessiz avutup dururken!
Sensiz gönlümü...
Tükettim, geri kalan ömrümü!
Gelsen’ de bir görsem o, yüzsüz halini...
Kara sevdalý Dinçer der’ ki ömrün sonunda...
Çekemez oldum bu yüzsüz sevgiliyi...
Ben bu derdimi...
Sevip’ de sevilmeyen biri olarak!
Gelin görün bu halimi!
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.