Kitabe
/——/
I-
bazen ölümsüyor suyu insan Mehmed
çürük çeþmelere su türküsünü söyleyerek
bilmez misin her insan biraz delidir
bazen aklýyla oyunbaz
kutsanmýþ seccadenin
yedi arþ üzre yedi yemin b’içtik Mehmed’im
kuþlar kirpiklerine koymazdý ölümü
Ýsrâfil nefesinde açýlacak sûrun mührü
ölüp dirilecek yeniden su kuþlarý
içimde vasýfsýz toprak
ve kýrmýzý bir karýnca yürüyor içinde
aðzýnda küçülmüþ
solgun yaprak
en çok topraða yakýþanlarýdýr
þanlý neferler
en çok onlar korudu topraðý
en çok onlar nefesler býrakarak
yarým masallar büyüttük
yarým masallarla avundu
yetim haneler
et týrmalayan aðýzlar büyüdü
çið sütlü duvarlarda
yirmiyedi aðýz konuþtu
beþ bildiðini okurken
oysa dünya büyüktü
beþ baþ olduðunu bilirken
II.
güneþin kavurduðu yollardan göçtüm
yüzüm yapboz tahtasý
iþlevini yitirmiþ bakýþlarým
solfejini üþütmüþ notalar üzgün
kimsesizlerin marþý daðýlmýþ
beþ büyük diyor bir kaç say
sayý saymasýný saymýyor bilmeyen
baþ gövdeden habersiz
dil köprüsü daralýr bazen
ve bazen geçit vermez sözlere
iki söz dar köprüde çarpýþýr
insan inkar edemediðine yürek baðlar
inkar edemediðine inanýr mehmed
hayat boyu borç yüküyle taþýr ruhunu
bazen cezb olduðu
çürümüþ bir kaþýk suyun
III.
ikiye bölünür bazen insan Mehmed!
düþünce ve yüreðinin arasýnda
kelime kelime harf harf ölünür
affetmeyi görmez bazen
affedilmeyi bekler suçluyken
ümüdkâr olmaz çoðu zaman
ki doðru insan ümitsizlik yakýþmaz..
insan;
hakikat yolcusu olmalý
þaþmamalý hakikat yolundan
lâl duaya uzanmak ister in’san
sanýklýðýný unutup tanýklýðýn süsünü takarak
gözbebeðine takýlýp d’üþüyor kirpikleri
anlamýný bilmediði yaþlarýn
selinde ölümlenerek
IV.
daðlar içindeki vahþiyi doðuranlarý
kabul etmiyor Mehmed
ebrehenin fillerini daðýttý ebabiller
sayýsýz ülkelerin lehçeleri
döküldü dillerinden
türküleri söküldü
sazlarýn perdesinden...
-n u r e t t i n ÖNDER