Yoruldum Usta..
Yoruldum usta çok yoruldum
Umutsuzluk öyle sinmiþ ki ruhumuza
Yaþamak bile zor geliyor artýk bu cana
Mutluluðu çok gördüler bana be ustam
Herkes gibi gülmeyi haram ettiler bu cana
Öyle dimdik ayakta durduðuma bakma benim
Yüreðimde acýsý saklý ne hatýralar var
Aklýma geldikçe yutkunamadýklarým
içim içimi parçalayan ne yaralar var
Bedelini ödemediðim ne bir aným var
Nede hesabýný veremediðim bir günüm
Bedeli ödenmiþ mutsuz bir hayatým var
Ustam..
Ne hayalini kuracak bir yaþantým oldu
Nede tutunacak bir dalým kaldý
Yaþarken ölmüþüm anlayacaðýn
Hayatýn o çirkin yüzünü çok gördüm ben
Ne hesaplar ne bedeller ödedim
Öyle zor günler gördüm ki
Ölümle yaþam arasýnda çaresiz kaldým
Namertliðin her türlüsünü gördüm
Hangi yanlýþý satýrlara dizeyim
Hangi þerefsizliðin resmini duvarlara asayým
Görmediðimiz namertlik kalmadý be ustam
Ustam..
Keþke her þey göründüðü gibi olsa
Hayallerimiz yýkýlmasa keþke
Bin bir umutla beklediklerimiz
Umutlarýmýzý yýkýp gitmese
Tanýdýðýn eskisi gibi kalsa
Gelen geldiði gibi gitmiyor be ustam
Kalanda gideni aratmýyor
Geri kalanlar huzur vermiyor
Olmuyor iþte ustam olmuyor
Ne yapsan ne etsen olmuyor..
Ustam þu hayatta ne öðrendin dersen bana
Her þeyi olduðu gibi kabullenmeyi öðrendim
Ýçime atmayý öðrendim
Zorda olsa öyle yaþamayý
Dimdik ayakta durmayý
Kimseye güvenmemeyi
En çokta yalnýzlýðý yalnýzlýðý öðrendim
Halil Büyükler
Kayýt Tarihi : 21.1.2024 14:29:00
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.