Iþýðýmý muhafaza etmek için giydiðim zýrhýmý Yýrttý karanlýða bulanmýþ çamur tanesi Unuttu bir zamanlar sýðýndýðým kalenin ta kendisi olduðunu Güçlü surlarý ile beni düþman saðýnaðýndan nasýl koruduðunu
Ýçime sanatý ekendi Bulanmadan henüz karanlýða Bir zamanlar ýþýðýmýn amansýz muhafýzý Þimdi avlanmak için doðrultuyor silahý kaynaðýma Ve bekliyor sönmesini aydýnlýðýn Ruhumun her bir odasýnda
Fakat bilmelisin çamur tanesi Ben ne güneþim ne ay Kaynaðýný kendinden alan ýþýðýn ta kendisiyim Alevim, lavým Volkan olup kendime yaðacaðým Söndürülen her bir ýþýðýn intikamýný ben alacaðým Bir olacaðým her sýcak ateþ parçasýyla Zehrinizi kavuracak Ýnþa ettiðiniz o karanlýðý kendi ellerimle daðýtacaðým
Sosyal Medyada Paylaşın:
Esra Sağdıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.