Aþka geri kalmýþ olduðunu biliyorum bakýþlarým ýsýrmýyor sevginin yanacýðýndan her an kör kurþunun hedefinde dilim
Yaþarken ölmek nasýl bir þey soruyorum sevdasý kadim insanlara yanýt hep ayný sevme yanarsýn kül kardeþin olur demeleri üzerine susuyor gibi yapýp çýðlýðý ile mezar kazacak kadar eli iþlek kadýnlýðýma sýðýnýyorum
Velhasýl iþte sýnýyor beni kaderim iki can sýcaklýðý hasreti ile üþürken geçmiþim gelecek ondan da farksýz
Ah caným can akraným unuttuklarýný bulma fikrine yeni kapýldýðýmý mý sanýyorsun oysa ben hiç gitmedim aklýnýn köþesinde yaþadýklarýmý servis edip sonra da kýrýlýp dökülen bir ömrün seyrine duruyorum
En son þikayet hakka ne sular geçti duygu köprülerinin altýndan gönül kumsalýmda silik ayak izleri bilmiyordum halen bir çocuk gibi kalbimin kýyýsýnda taþ sektirdiðimi
ve yeni yeni öðreniyorum kalbimin taþa kardeþ kedere yoldaþ olduðunu…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.