SORAMAZ OLDUM
Hapsettim kendimi kendi dünyama,
Kendimi kendimden soramaz oldum.
Dermansýz kederler çöktü bünyeme,
Açýldý yaralar saramaz oldum.
Ümitsiz tarlada sevda kazarým,
Aþkýn ummanýnda boþa yüzerim,
Bir güzele mecnun oldum gezerim,
Evimde barkýmda duramaz oldum.
Daðýn doruðunda çiçekli dalda,
Gönül Leyla’sýný bulur mu çölde,
Kopardýðým gülde baktýðým falda,
Ondan baþkasýný göremez oldum.
Yar kalbini toprak sandým taþ çýktý,
Bulutlardan ümit saðdým boþ çýktý,
Kollarýma bir kez geldi düþ çýktý,
Toz pembe hayaller kuramaz oldum.
Gülmeyi unuttum yaþamak haram,
Divane gezerim sýzýlar yaram,
Korkarým açýlacak aklýmla aram,
Sonumu hayýra yoramaz oldum.
20.01.2024 Fatih Coþgun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.