yolcusuna korkuyu unutturan þarkýlar dað eteðinde umudu asmýþ aðaçlar dallarýnda kara gölgeler bir köþeye gizlenmiþ yýldýzlara kur yapan beyaz zambak elinde bir tutam ay ýþýðý göz alýyor pencere kenarýnda mavilikler yeþil yapraða uzanýrken bir týrtýlýn eli rüzgara direniyor masada iki mum alevi biraz ürkek biraz tedirgin efkara tutulmuþ gönül bitiyor mor menekþe üstünde gün
masada karþýlýklý sandalye biri bekleyene biri de gelmeyene üþüyen ele sýðýnmýþ kalem iki satýr yazdýran düþünceler hüzünlü aslýnda kimseye deðil bu þiir kendime satýrlarý kalbime mýsralar yangýnlarý mesken tutan gönlüme
akþamcý meyhanesinde bir þiþenin peþine düþmüþ iki kadeh anason kokan bir garip akþam umutlar leblebi misali çerez tabaðýnda tükenmekte gölge etme sabah masada tan vakti tutkusuyla gözlere bakmakta ýþýl ýþýl tekirdað kokan gece kapýyý bulsa gidecek usulca o bilinmezin esen yelde kokusu var zaman tut ellerimden kaybolan yüreðim aslýnda söküp atýlmýyor sevmiþliðim bu gece intikam almak vardý gönülden gelmeyecek birini sevdiðinden ...
hilmi arsoy - tekirdað 20.01.2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hilmi Arsoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.