İnzivâ-Sahne

hassas yüreðinin tam ortasýna
görünmez hançerini sinsice sapladý felek
aðýr yaraya raðmen yere düþmedi Ahmet
kaný dýþarý akmadý

yarasýný kimseye söylemedi
yardým istemedi
yardým görmedi

uzaklarda bir daðda
maðara buldu
çekildi inzivâ�ya

maðaranýn karþýsýnda kocamýþ ceviz aðacý
ceviz aðacýnda kovuk
kovukta bir çift sincap komþuydu

gündüzler geceler birbirini kovaladý
unuttu kaç bahar kaç yaz kaç kýþ geçti
o bir çift sincap yaþlanýp öldü
kovukta kalan yavrularý büyüdü

sincaplarla baþlamýþtý
sonra dað
sonra dünya
yýldýzlar
arkadaþ oldu Ahmet’le

ortaya bir sahne konmuþtu
Ahmet sincap ceviz aðacý dað dünya yýldýzlar
her biri
küçük birer rol almýþtý sahnede

bir gün komþu sincap
bir ceviz tanesi getirdi
birbirlerine ikrâma alýþmýþtý komþular
cevizin kabuðunu soydu kýrdý
sanki içinden çýkan kendi beyniydi

Ahmet þimþek gibi fýrladý
görünmez hançeri baðrýndan çekip çýkardý
sahnedeki kambur feleðin
tam göksünün ortasýna sapladý

kahkahayla haykýrdý;

sahne benim
rolü yazan Sensin
oynayan benim
Ahmet de benim,sincap’ta benim
daðda,dünyada,yýldýzda benim

her þey o an ayaða kalktý
hep birlikte
haykýran Ahmet’i alkýþladý

karanlýk bir dehliz
dehlizin sonunda parlak bir ýþýk
Ahmet’i kendisine çekip aldý...


Sosyal Medyada Paylaşın: