Yine tuhaf bir huzursuzluk çöktü üzerime
Dönüp dolaþýp ayný þeyleri düþünüyorum
Bir keder büyütüyorum yüreðimde aralýksýz
Sonrasý bir yangýn çýkar kül eder þehrimi
Hal bu ki gelsen aydýnlanýr bütün kent
Konuþsan eskimemiþ bir sözün gülümseyiþi fetheder yurdumu
Susuyorsun karanlýða boðuluyor þehir
Susuyorum katloluyorum
Bilmiyor musun
Serçeler göçe dayanmaz
Yalnýzlýk simsiyah yayýlýyor odama
Telefon hemen elimin altýnda
Odada geçen zaman
Sessiz direniþimin deli öfkesidir artýk
Gel diyorum gel
Yine boynu bükük kalmasýn bu þiirin de
Yine yalnýzlýðýn bedelini þiir ödemesin
Uykusu aðýr yine bu gece gözlerimin
Gel öfkemi kalemden çýkarmayayým
Yeni bir þiire baþlýk koymak istiyorum
Her sabah dünya yeniden kurulur
Her sabah hayalinle yol alýr yalnýzlýðým
Gel artýk soðuk düþtü buralara
Ellerinle gel içim ýsýnsýn
Gözlerini getir
Göreyim aþkýn âlâsýný gözlerinde
Olur olmaz ne zaman aklýma düþsen
Ýçime bir korku düþüyor
Ne zaman bir korku düþse içime
Ölüm peþime düþer
Dilimde sitem gönlümde kahýr
Oysa ne çok isterdim þiir olup sana yazýlmak