kayýp gidiyor sanki her þey avuçlarýmýzýn arasýndan ayaklarýmýzýn altýndan bir türlü tutamýyoruz dualý diller terketti bizi nereye gitti hüzünlenen gönüller aðlardý önceleri gözlerimiz beyaz perdede gördüðü acýklý bir filme þimdi gözyaþlarýmýz neden akmýyor göz pýnarlarýmýz kurudu mu yoksa ne kazalarda ölenlere üzülüyoruz ne de gaz sýzýntýsýndan zehirlenenlere cinnet geçirenleri görmüyoruz evsiz barksýz olanlarýn yanlarýndan geçip gidiyoruz öylece umursamýyoruz vatansýz kalanlarý duymaz olduk son nefeslerinde “VATAN SAÐ OLSUN!” diye haykýranlarý haydi gelin çekinmeyin hep beraber itiraf edelim “ÝNSANLIK ÖLDÜ” diyelim yeniden dirileceðimiz güne dek yaþayan ölüler olarak köþelerimizde tir tir titreyelim ya da uyanalým þu gaflet uykusundan uyanalým da ALEMÝ TÝTRETELÝM!
yusuf akkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yusuf Akkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.