ZALİM UTANSIN
Benim þu kalbime aþký düþüren
Görsün þu halimi zalim utansýn
Ýçime köz koyup kalbi piþiren
Görsün þu halimi zalim utansýn
Çok beter haldeyim divane gezdim
Ne yapayýl bilnem canýmdan bezdim
Aðladým aðladým yaþlarý süzdüm
Görsün þu halimi zalim utansýn
Kanýyor içimde açýk yaralar
Öyle içim yandý derdim paralar
Azdý acýlarým çok bu aralar
Görsün þu halimi zalim utansýn
Vursa bile gönül sevdi özlüyor
Sevdi belki oda benden gizliyor
Ah etsem yüreðim birden sýzlýyor
Görsün þu halimi zalim utansýn
Misralar anlatmaz hissimi benim
Bilemez ofkemi hýrsými benim
Belki anlamadý tersimi beni
Görsün þu halimi zalim utansýn
Sözümü söylesem bakýp gözüne
Derdimi saplasam vurup özüne
Belki beni anlar bakar çözüme
Görsün þu halimi zalim utansýn
Baþým belalarda vay zalýma vay
Geçen günler bana oldu her gün zay
Çýkarsýn halimden bakýp biraz pay
Görsün þu halimi zalim utansýn
Geçmez oldu zaman hep bende durdu
Gecenin dar vakti kalbimi yordu
Belli ki o kalpsiz olmuþ ask kurdu
Görsün þu halimi zalim utansýn
Hamit Karaca 16.01.2024 19:49
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.