SULTANIM

Halimiz duman kör gönül gözümüz
Geleceðe bakamýyom sultaným
Çeliþiyor özümüzle sözümüz
Hiçbir þeyi takamýyom sultaným

Þimdi kalýn öter bunun borusu
Sarar beni de Silivri korkusu
Her köþe baþýnda laðým kokusu
Þu girdaptan çýkamýyom sultaným

Dik dolambaca sarýyor yolumuz
Titriyor, baðlý elimiz kolumuz
Kýçýmýzdan sýyrýlýrken donumuz
Uçkuru da tutamýyom sultaným

“Bana ne?” deyip kalkamam kýyama
Yasaya bile koydun kýrk bir yama
Fermanlar kimine baþ tacý amma
Sokaklarda çatamýyom sultaným

Vampir gibi içe içe kanýmý
Bok böcekleri sarmýþ dört yanýmý
Zamma zumma deðiþmem sultanýmý(!)
Haram lokma yutamýyom sultaným

Kimi þikayet edeyim, kimlere
Sürüyle koþar koyunlar yemlere
Öyle kulak asmam boþ söylemlere
Söylemeden yatamýyom sultaným

Övünürüz uzaya giden yolla
Vaaz edip durur sahtekar molla
Köþeleri döndük üç beþ oðulla
Katý, yata, katamýyom sultaným

Çok raðbet olsa da býrakmam sakal
Aðlýyor yerdeki gökteki hilal
Yaþýný silecek kalmadý mecal
Vatan benim satamýyon sultaným
U.Ü.
Sosyal Medyada Paylaşın: