Saatimin alarmýný kurdum Ecelim ne zaman gelirse uyanacaðým! Kimse rahatsýz etmesin Ýki de bir uyan diye dürtmesin Þimdi uyuyorum Rüyadayým…
Herkes saatini kurmuþ herhalde Rüyamýzda yaklaþýyoruz ayný perdeye Uçup gidiyor aþklar Aþlar Toprak oluyor hemen Üzerinde yürüdüðüm taþlar… Kimsenin umurunda deðil Kime eðilmiþ baþlar! Ne telkinleri duyuyorum Ne de aþk ile uyuyorum Rüyadayým…
Rüyada gerçek aranýr mý? Ýnsan dilerse adalet saðlanýr mý? Havasý çýkmasýn diye dünya balonu baðlanýr mý? Kan aksa uçar gider Kuþun bahtý solsa kafesine döner yeniden öter Kim ne görse yalnýzca seyreder… Cevap vermek yerine susuyorum Dilim baðlanmýþ gözden düþüyorum Rüyadayým…
Gözüm açýlýrsa ezberce tekrar rüyama dönüyorum Aðrýmadýk yerim kalmýyor saða sola dönüyorum Baþ dönmesi Sýrt dönmesi Köþe dönmesi Sýlaya dönmesi… Tükenmez zannettiðim enerjimle sönüyorum! Kanmak fýtratýmda var yaþadýðým düzene uyuyorum Sahiplendiðim ne varsa yine yerine koyuyorum Rüyadayým…
Saatini ecele kurmayanlara ne mutlu Rüyadan erken uyananlarsa ne kutlu… Görmedim asla seçerken ömrümde ufku Rüyadayým…
Saffet Kuramaz, 13.01.2024, Ankara Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.