aþkýn tek lisaný var dilara
oda seni yaþamaktýr
kalp kalbe diz dize nefes nefese
kelimesi yok
cümlesi yok
harfi yok
hecesi yok
yanaðýnda bulutlar terleyen dilara
nasýl özlemem seni
dolunaylar kaþýnýn ucunda bir ben olmaya can atarken
hüma kanatlarýna düþürülen gölge seni dokurken
nasýl hasret duymam sana
isminin nakaratý þimdi türkülerde dilara
sensizlik yabanýl bozgunlar
vahþi yenilgiler sunuyor
yörüngesinde fýsýltýyla can çekiþen renkler
bulanýk sellerce akýyor
sensiz çalýkuþlarý
esrarlý havzalarda yitirmekte yollarýný
dizlerimdeki derman kesiliyor dilara
iki yýldýzýn birbirine yakýnlýðýndan çok daha
kalbim sana yakýn
kaderimin içerisinde adýn saklý
görmüyor musun
tel tel çözülüþümü
toz olup daðýlýþýmý
hicran elçileri umulmadýk akþamlarda seni getiriyor dilara
güneþin batýþýnda gözlerim seni seyrediyor
ýrmaklar boyunca hüzün diye sen akýyorsun
bir kum saatinden hayallere
ve her gün
bir gül fecrinde
zerre zerre savruluyorsun iklimlere
billur kýrýklarýnca
aðlýyorum
sen gittiðin vakitten sonra hep sustum dilara
gülümseyemedim bir daha
ateþin arýtmasýndan daha saðaltýcý ne olabilir ki
yüreðimin aleviyle hep yeniden yandý ehl-i diller
hüsnü anýnýn peþinde savrulup gitti nur-i dide
cinaslý adýmlarla
tevriyeli çýlgýnlýklara koþtum yokluðunda
cümleler anlamlarýný yitirdi senden sonra dilara
boþ kalýplarda harcandý sözler
servilerinde üveyikler büyüyen yurtlarým çiðnendi bir bir
senden sonra devrildi devrilmez sandýklarýmýz
son yalnýzlýðýna hazýrlanmakta þimdi udi acemaþiranlar
üþüyen neylerin ceste ceste daðýlan sesleri
aðlayýp gidiyor naðme naðme
sensiz mavera renkli rüzgarlar esti gurbet akþamlarýna dilara
gül dallarýnýn teþrinine konmaz oldu bülbüller
nicedir lal düþtü la kadehlere
parlayan yýldýzlar göklerde kayboldu
derin feryatlar yollarýný yitirdi
sürmeler çekildi gözlere
süveydadan akseden izdüþümlerince
seni hatýrlayýnca bir sevinç dolar içime dilara
geceyi aydýnlatýr en parlak yýldýzlar
kuþluk vaktini þenlendirir kuþlarýn cývýltýsý
kýrýk kanatlý bir serçe konar pencerenin ucuna
uçsuz bucaksýz bir serap salar aklýma
duman duman aþkýn salýnýr þehrin göðüne
göðün aynasýnda senin simaný görürüm
her cihet sana dönüþür
senden maada tüm izler silinip gider
hasretiyle kor ateþlere döndüðüm dilara
hep sen gelirsin aklýma
gece yarýlarýnda
gündüz ortalarýnda
kýrk ikindilerde
kuþluk saatlerinde
varlýðýn çoðaltýr saatleri
leyli dildarlýðýn aydýnlatýr karanlýk geceleri
müjde müjde esersin gönül sahilime dilara
meltem rüzgarlarýnca nazikçe sararsýn kimsesizliðimi
ayný þarkýyý söyleyen sýcak dudaklardan
yekavaz gazeller dinleyerek
ayný hazzý duyan kulaklara akarsýn
yýldýz yaðmurlarýnca dökülürsün üstüme
aþkýn tek lisaný var dilara
oda seni yaþamaktýr
kalp kalbe diz dize nefes nefese
kelimesi yok
cümlesi yok
harfi yok
hecesi yok
redfer