DELİ GÖNLÜMLE MAZİDE Kİ, DERTLEŞMEM...
þu gönlüm,hiç mi hiç laf söz dinlemiyordu,
git de son kere olsa bile Onu gör diyordu
oda inan ki,seni, hala seviyordur diyordu,
yolunuda hasret özlemle bekliyor diyordu,
kalbden kalbe yol vardýr, unutma diyordu.
söyle sana kimse Onun gibi güldü mü diyordu,
Onun gibi de sevgi ve þefkatle baktý mý diyordu,
ayrýlýktan Onu suçluyorsun,O çaresizdi,diyordu,
seven iyi günüm demez gider Onu bulur diyordu
vede kötü günüm demez gider onu bulur diyordu,
Býktým senden eey söz dinlemez,uslanmaz dedimdi,
sen beni hiç dinlemeyecek,beni yakacaksýn dedimdi,
daha fazla periþan,perme periþan edeceksin dedimdi,
gittiðimde beni azarlarsa ve beni aþaðýlarsa, dedimdi,
inan ki,seni hiç azarlamaz hiç de aþaðýlamaz diyordu,
deli gölüm,þuna inan kalpler karþýlýklý git, gör diyordu .
ABDULKERÝM KAYA.ESKÝ ARÞÝVÝMDEN.15 01.024.ANKARA.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ABDULKERİM KAYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.