Ölümüne, bir sevda yüreðe sinmiþken,
Her bir bakýþ, ruha hançer olup inmiþken,
Yarým asýr ömür, har, heba yanmýþken,
Ölüm, ferman olsa, ne yazar ki vefasýz.
Yaþanmýþlýk, kalem kirpiklerce çizildi,
Karar, zehir misal ballý dilden süzüldü.
Harap bedenimde, dizim baðý çözüldü.
Dünya, derman olsa, ne yazar ki vefasýz.
Sergüzeþt-i hayat, olsa gülü nadide ,
Döþe, hazanvarý iþlendi bir çift dide,
Bikes kaldým çöllerin derini vadide,
Þaným, erman olsa, ne yazar ki vefasýz.
Rüya desem, akli selim kabul etmiyor .
Sensizlikte, ten bedende caný gütmiyor .
Aþým; hasret oldu gayri öðün katmýyor.
Balým, harman olsa ne yazar ki vefasýz.
Þair : Þamil KAFKAS
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.