ARTIK KENDİME GELDİM
Geçtim artýk ben senden senli ne varsa sildim
Sana gelemiyordum artýk kendime geldim
Çok geç belki anlamam sana göre deðildim
Sana gelemiyordum artýk kendime geldim
Unutmalýyým seni seviyorum desemde
Mutsuz olduðum günler cellat gibi ensemde
Yokluðunda yalandan gülmesemde gülsemde
Sana gelemiyordum artýk kendime geldim
Belki aðýr gelecek sana bu son sözlerim
Sen gülüp eðlenirken yaþlýydý hep gözlerim
Belki hiç hatýrlamam belki de çok özlerim
Sana gelemiyordum artýk kendime geldim
Ne sesini duyarým ne yüzüne bakarým
Ne yolum deðiþtirir ne karþýna çýkarým
Kimse haddi aþmasýn Allah þahit yakarým
Sana gelemiyordum artýk kendime geldim
Bu sevda ölümsüzdü elinle mezar kazdýn
Kaderi hiçe sayýp kendin gelecek yazdýn
Nasip olacak olsan bunlarý yapamazdýn
Sana gelemiyordum artýk kendime geldim
Bundan gayrý ismini dilime haram anmak
Belki gerçeði görüp dönersin bir gün sanmak
Kendimi hiçe sayýp yok öyle artýk yanmak
Sana gelemiyordum artýk kendime geldim
Yüreðim de soldurdun sen o gonca gülümü
Beni ateþe attýn savurdun hep külümü
Seni gayrý yok sayýp göze alýp ölümü
Sana gelemiyordum artýk kendime geldim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.