sonbahara bir dal altýnda direnen yemyeþil yapraðým uzak yollar ardýnda bir yaný denize demirli umutlu sandalým hýrçýn dalgalar ardýnda yine sen özlemi mesken tutan ýrmak kýyýlarý gibi sormadan gönlüme akan sen yaðýyorsun bu akþam yüreðin orta yerine gamý kederi hasreti kirpiklerden akýtan
ah siz akþamlar masum bir çocuk yüreðini korkutan acýmasýz karanlýklar fena geliyorsunuz dört yandan pencereye sokak lambalarýndan uçup gelen kara gölgeler biçare yüreðime gülümseyen gözleri aratacaklar
çið damlasý sen yaðýyorsun þu yalnýzlýða ses vermiyor zamaný yazan saatler dudak gülmeyi özlemiþ evin sesini getirme artýk þu ýslak yaðmurlarý unuttun mu alýp götürdüðün baharlarý yakamý býrakýn siz yazgýlar gülen gözlerde ýslanmasam anlayýn artýk gönül zaten sýrýlsýklam ..
hilmi arsoy - tekirdað 11.01.2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hilmi Arsoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.