GÖNÜL

Yüzlerce insan geldi...
Misafir olarak gönül kapýma...
Ama hiç biri Aþk denilen kalp odama giremedi...
Selem verip, "Dilim damaðim kurudu..."
Allah rýzasý için bir yudum gönül suyu..."
Ýsteyen de oldu...
Suyunu içip yoluna devam edende oldu!
Sýrnaþýp havasýný alýp gidende...
Ama, hiç birini, sevgi soframa oturtmadým...
Hep kapýnýn önünde...
Uzak görünen yoldan gelecek olan...
Beyaz atlý prenssime baktým hep hasret dolu gözlerle....
Taki, bu ana kadar seni bekledim, bir zaman...
Kaç mevsim deðiþti...
Aylar, yýllar gelip, geçti...
Kaç can bir çok kez doðdu.. Tabiatta birlikte...
Kaç kez sonlanan hayatlara þahit oldu bu gözler...
Bu sevgi dolu kalp...
Bir geliþini beklemekteydi...
Oysa, sen diye beklediðim çoraklaþmiþ kalbime....
Soðuk soðuk karlar serpelendi...
Ayaz vurdu...
Gece vaktinde...
Bir sen gelmedin bahar gibi..
Her islandiðim yaðan yaðmurda...
Saçlarýmdan süzülen sular ve gözlerimden damlayan yaþlardan...
Kuþlarýn ötüþleri dolaþtý kulaklarýmda..
Hasretin gözlerimin önünde...
Dinçer
Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın: