KEÇİ İLE KOYUN SÜRÜSÜ

-Agamýn Hikâyeleri-4-

Bir zamanlar bir köyde kör bir çoban yaþarmýþ
Bir sürü koyun ile bir de keçisi varmýþ

Keçi sürü baþýymýþ hep en önde gidermiþ
Çoban koca sürüyü bir keçiyle güdermiþ

Sýcak günlerde keçi hoplayýp kudururmuþ
Soðuklarda koyunun duldasýnda dururmuþ

Hele tipi olursa tüm caný çekilirmiþ
Koyunun kuyruðunun altýna sokulurmuþ

Koyun “Kim o bre?” deyip geri döner bakarmýþ
“Kölen kar’a’çi” deyip keçi boynun’ bükermiþ

Soðuk günler tükenip mevsim bahar olunca
Çoban sürüyü alýp yaylalara salýnca

Gün doðarmýþ keçiye kayalara çýkarmýþ
Zavallý koyunlara yükseklerden bakarmýþ

Sürü kendi hâlinde düzlüklerde otlarken
Helikler yuvarlarmýþ taþtan taþa atlarken

Koyun otlamak için hep baþýný eðermiþ
Keçinin kaydýrdýðý taþlar gelip deðermiþ

Koyun “Kim o bre?” diye kýzgýnlýkla melermiþ
Keçi bakýp onlara alay edip gülermiþ

Dikilip de muzaffer komutan edasýyla
“Ede’n kar’a’çi” dermiþ cýrtlak karga sesiyle

Hem baharýn hem yazýn keçi uslu durmazmýþ
Keçi yüzünden sürü rahat yüzü görmezmiþ

Yaz geçip kýþ gelince iþler baþa dönermiþ
O havalý keçinin tüm havasý sönermiþ

Tatlý dille koyunun desteðini alýrmýþ
Yaz gelince yeniden baþa bela olurmuþ

Keçi her seferinde kandýrýrmýþ koyunu
Koyun hiç anlamazmýþ geldiði bu oyunu

Keçi baþý çeker hep koyunlar aymadýkça
Birlik olup keçiye bir tavýr koymadýkça

Eðer kandýrýyorsa sürüyü bir tek keçi
Mülkî der ki bu hâlin sürüde bütün suçu

Aslan AVÞARBEY (Mülkî)
08.01.2024-Kocaeli

Ede: Aða, baba, aðabey
”Kar’a’çi”: Kara keçi (Yerel aðýz telaffuzu)
Helik: Küçük taþ

Sosyal Medyada Paylaşın: