kaRalamak zoR qeliyoR aRtýk biR kaðýdý... Bir candan bir ömürden vazgeçer gibi vazgeçtim gidenlerden Ve býraktýklarýmdan... Zor aslýnda için parçalanýrken, Ýsim bulamadýðýn biþeyler yüreðinin sana kalan kýsmýný kemirirken, Gözlerin aðlarken, dudaklaRýnýn gülümsemesi... Ve acýdýr birazda; Gözyaþlarýný, hýçkýrýklarýný içe atarak Sessizce kimselere farkettirmeden aðlamak! Haykýrýþlar biriktirdim boðazýmda korkma sebep deðil mazeretsin Sessiz çýðlýklar bastýrdým kendimce yüreðimde Ve nefretler besledim özlemimle, Acý besteledim en güzel namelerimle, Çekildim sonra kendi karanlýk yalnýzlýðýma Baþladý tekrar sessiz, hýçkýrýksýz sahipsiz aðlamalar....
Sosyal Medyada Paylaşın:
gamse Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.