BEN SENİ
Ben seni; Örselenmiþ bir yürekle sevdim. Ýncinmiþ duygular, güvensiz bir kalple sevdim.
Ben seni; Kendime dönmüþken, yalnýzlýðý yüceltirken, acýyý kutsarken sevdim.
Ben seni; Aþka tövbeliyken, vebali boynuma dedim, yeminimi bozdum da sevdim.
Ben seni; ’’Korkularýn caný cehenneme’’ deyip, yeniden kýrýlmayý göze aldým da sevdim.
Ben seni; Oluru yokken, imkansýzken, o bildik inadýmla, sonsuz aþka inandým da sevdim.
Ben seni;Ateþlerdeyken sevdim,
Yangýnlarýn içinde hiç tereddüt etmeden,
Alným açýk dimdik þekilde....
Ben seni;Þehrim gibi sevdim,
Bir yaným yýkýk,
Bir yaným mücadele içinde,
Herþeye raðmen býkmadan...
Ah sevgili, bilmiyorsun, þu yalan dünyaya, þu yalan aþklara inat.
Ben seni; Adam gibi sevdim...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.