Vuslata kurmuþtu saatini Soluk soluðaydý vardýðýnda istasyona Trenin sirenini duyunca Kalbi güm güm diye atmaya baþladý Veda uzun sürmüþtü bu sefer Belkide sýrf buyüzden Vedalaþmak istemiyordu birdaha Bu düþüncelerle beklerken Gözü karþýki perona kaydý Bir tren de o tarafa yaklaþýyordu Nedense sireni daha bir acý geldi kulaðýna Kimbilir hangi güzel yüzlüyü Gözü yaþlý Gönlü yaslý býrakacaktý Ýçi burkuldu bir anda Sevinmekten utandý, Ayrýlýðýn olduðu yerde Vuslat yakýþýk almýyordu Hayýflansa da kendi kendine Nafileydi çýrpýnýþý,
Bu istasyondan günde iki tren geçerdi Biri vuslat kokardý buram buram Diðeri acý acý ayrýlýk ekerdi…
Yusuf Akkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yusuf Akkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.