DOST ÖÐÜDÜ Ýyi dinle, bak ne diyor bir þarký: Aðlama deðmez hayat bu gözyaþlarýna... Evden içeri girince as dertlerini portmantoya Üzülmek iþe yaramaz; üstelik engel olur mutluluða Bu âlem ne Mecnun’a kaldý ne de Leyla’ya Bir gün sen de onlar gibi masal olmadan Yaþamaya çalýþ, yaþayabildiðin kadar; Bir daha mý geleceksin dünyaya! Erhan TIÐLI Dost kar yaðdýrmaz umduðumuz daðlara ilgi ve sevgisiyle döndürür benliðimizi yemyeþil bahçelere baðlara. ** Dostluk çýnar aðacý gibidir; meyvesi olmasa da gölgesi yeter.
Sosyal Medyada Paylaşın:
erhantigli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.