DERİM BEN
Dünyanýn tarifin yapayým sana...
Zengin az gariban boluk derim ben.
Didinip dururken babayla ana...
Duyarsýz evlat çol çoluk derim ben.
Çýkar davasýnda gözü bin kipler...
Soysuzun elinde maalesef ipler.
Bakýn son yýllarda deðiþti tipler...
Her yana azgýnlar doluk derim ben.
Baþýna takýnca çakallar kavuk...
Dürüst olanlarý sanýrlar mavuk.
Tilkiyi kucaklar avanak tavuk...
Onun kümesinde foluk derim ben.
Tapýp para denen adi pullara...
Gücü yeten kurþun atar dullara.
Çoðu iblis dölü bakýn kullara...
Belki de binlerce koluk derim ben.
Düzenbazdan yana giderken katar...
Saf kardeþin kalbi onlarla atar.
Bu durum yýllardýr içime batar...
Behey insan sana n’oluk derim ben.
Ýsterler ki sen hep boþ iþe uyun...
Böyle olunca da kazýlýr kuyun.
Deðiþmezse eðer korkaklýk huyun...
Kan akar çeþmende oluk derim ben.
Koþmayan hedefe asla eremez.
Fidaný dikmeyen gülü deremez.
Ýnsanoðlu en son alýr veremez...
Bütün yaþam tek bir soluk derim ben.
Cumali aðarmaz sanma ha bu tan !
Mertlikten vaz geçme RABBÝNDEN utan !
Köle olur gücü elinde tutan...
Abad olmaz üç, beþ yoluk derim ben.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.