Anlamazsýn Ömrün nasýl geçtiðini Ve Nihayetinde de bilemezsin gerisini Sanki hiç olmamýþsýn Gibi Geriye kalanlar Belki Bir kaç resim bir kaç aný Onlarýn da bir gün muhakkak Unutulup gidecek olmasý Gerçeðin ta kendisi,
Ey hayat ey hayat,
Ne anlamýn var Ne de mantýðýn Varlýðýn yokluðunun bir sancýsý Çekilen onca acýlar Onca kahýrlar Bir hiç’in Cabasý, Sen sen olmadýktan sonra Acaba neyin tafrasý, Ah bir de olmasaydý Þu Sevda Denilen Yüzümüz Olmayacaktý Gözlerine bakmaya hiç,
Ey aþk ey aþk,
Ben can olayým Sen de bir ruh Buluþalým oralarda Bilinmeyen diyarlarda Bu dünya dar geldi bize Yetmeyen zamalarda, Daha ne isteriz ki Biz Ebediyetin koylarýndan Vuslata bir yurt Bir vatan Olmaktan baþka,
Ey umut ey umut,
Kulak ver Kalbin sesine Yalnýzlýðýn kaderine Yaþam dedikleri bu olsa gerek Diðer adý da Yürek, Þansýn gülmesi adýna Sonsuzluða giden Hiç bitmeyen, Bitmeyecek Bir Yolda...
* Berlin, 08.01.2024 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.