tenim kavrulurken ezici parmaklarýnýn altýnda sadece yalan hayal gücüme hapissin sözlerinden mahrum sürülmüþ bir beden haykýran avaz avaz ben neden diye soruyorum Tanrým eskimeyen aþkýn neresinde barýnýrdý yalan söyle? küçüðüm bu dünyaya çocuk dinlemez ki savaþlar yükselsin ruhum mavi gökyüzüne özgür kýl bu sefer korkma saklama korkma..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmylrm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.