Bir deniz gibi sessiz Pembe hayallere daldýðýnda Yaðmur renkli buðular inecek gözlerine Öylesine fýrtýnalar kopacak ki O arsýz otlarýn güverdiði yüreðinde Bilmediðin renkleri göreceksin Aynadaki yüzünde Dalga dalga, köpük köpük coþacaksýn Odanda çýðlýklarýn kol gezecek Bir elinden tutacak, Bir merhaba diyenin Kalmadýðý anladýðýnda
Ýsyaný yaþayacaksýn Bir kýzýl þelale gibi kanýn Damarlarýnda deli deli akarken Kýpýrdanmaya baþlayacak Fahiþelik duygularýn... Ve sen bu isyan nöbeti anýnda Çaresiz saldýrdýðýnda aynaya Beyazlardan arta kalan Uç tek siyah saçlarýný sayacaksýn Ve son çare belki... Beni anýmsayacaksýn... Þiirlerimdeki güzelliðini düþüneceksin Ve seni ne kadar çok sevdiðini Gözlerinden þimþekler þavkýyacak o an Yüreðinde ümit parýltýlarý Koþacaksýn bana doðru Bu onuncu asýrdan kalma halinle Yine de saracaðým seni Saracaðým sýmsýký korkma Ve unutturacaðým inan Annadaki yabancý halini...
Emin Barut_____ 12/11/1985 Arþiv
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emin barut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.