EYLÜLE DAİR...

Bir sevilmez eylül,sevilemez
Yaðmur dilenir yazýnýn kavuran sýcaðýnda
Verilmez...
Eylüle saklanýr
Gelir de eylül, getirir de yaðmuru
Bir sevilmez...

Aðlar eylül, solar çiçekler
Büker aðaçlar kollarýný, döker yapraklarýný
Aðlar eyül, döker yaþlarýný
Çatlak çorak topraklarý doldurur
Aðaçlarýn yorgun dallarýna eser, rüzgar olur
Kollarýna el olur kaldýrýr bir parça
Sonra yaðmur olur
Kurumuþ gözlere yaþ iken,
Yanan yüreklerde alev alýr, kor olur...

Bir sevilmez eylül
Ayrýlýk yazýlýr diðer adýna
Þarkýlarýnda hüzün ve keder
Þiirleriyse hepsinden bin beter...

Aðlar biçare...
Ne bir gül açar ellerine
Ne de kimse gülüverir yüzüne
Sarýya sarý, yeþile yeþil olur
Aslý mavidir...
Hangi yürek susar eylüle!

Eylül de sever, sevilmek ister
Derman olayým derken rüsva olur
Bir dilediði olamaz
Ve bir sevilmez iþte...

O benim..
Eylül BENÝM!
Ellerim küçük gelir
Kucaklarým boþa sarar belki
Yinede eylüle çarpan bir yürek var içimde...

Ben eylülüm...

Bana baharý sormayýn!
Eylülün mateminde kalayým býrakýn,
Býrakýn!

------Ayþe Betül
Sosyal Medyada Paylaşın: