Yalnýzlýðým Ne kimsesizler sýfatýyla, Ne de insanlarýn içinde kalabalýkta yalnýzým Huzursuzlukla kaplanmýþ bir örtü Fazlaca yol olmasýna raðmen tedirginlik Sanki hepsi çýkmaza varýr der kaygýlarým
Yaþadým ben ve devam ediyorum Ama yaþadýðýmý tam anlamýyla hissetmedim Ölmedim ben yaþamaya devam ediyorum Ama ölüm duygusunu sanki her uyandýðýmda hissediyorum.
Yalnýzlýk ve ölüm ne Ýtafen edilecek kadar benimsenmiþ ne anlatýlacak kadar basit ne de der gibi geçilecek kadar tesadüf.
Ben yalnýz hissetiðimi sandým yýllarca Meðer yalnýzlýk deðilmiþ . Ben Huzursuzmuþum mutluluða Mutsuzluk huzursuzmuþ yalnýzlýðýma Benimseyemedim ben yalnýzlýðý Yalnýz olsam dahi .
Doldurulacak bir þey var mý ? Varsa oda yalnýz hisseden biri deðil mi? Yalnýz bir arkadaþ Yalnýz bir sevgili Yalnýz bir aþýk Bunlar doldurur yalnýzlýðý O da yalnýzlýktýr oysa O da yalnýzlýktýr
Abdullah Özdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdullahozdemir73 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.