MAHRUM ETME BAHÇENDENKİ BÜLBÜLÜ
MAHRUM ETME BAHÇENDENKÝ BÜLBÜLÜ
Gözünü sal sevgilinin yüzüne,
Tebessümü ýþýk versin gözüne,
Ýç ýsýnsýn ivme katsýn sözüne;
Mahrum etme, bahçendeki bülbülü…
*
Hani “Kerem”? “Aslý” nerde? Bilinmez,
Sevdalarý hafýzadan silinmez,
Yeryüzünde benzerimiz bulunmaz;
Mahrum etme, bahçendeki bülbülü…
*
Benliðini tamamlamýþ insansýn,
Sevenini sarasýn ki yar ansýn,
Etrafýmýz çiçeklerle donansýn,
Mahrum etme, bahçendeki bülbülü…
*
Dile destan “Karacaoðlan” öldü mü?
Elif’ini tanýyanlar oldu mu?
Bilen var mý, sevdiðini buldu mu?
Mahrum etme, bahçendeki bülbülü…
*
Senin gibi nice canýn ahdi yar,
Eyvah diyor beli büyük ihtiyar,
Yoldaþýný Hýfz edenler bahtiyar;
Mahrum etme, bahçendeki bülbülü… Hýfzý KARACA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.