AİLEDE O ESKİ SOHBET,ŞEFKAT,SEVGİ,SAYGI KALMADI.

þimdilerde herkesin elinde teleonu bir köþede,
eskiden büyükler konuþur küçükler dinlerlerdi,
edeebin ve Ahlakýn o çok güzel temelleri atýlýrdý,
büyüklerin yanýnda küçükler çok kunuþmazlardý,
bir þey sorulunca,bildiðini de,en güzel anlatýrdý.

büyükler çok ibretli hikayeler,masallar anlatýrdý
küçükler,çok hikmetli sözlerden ibretler alýrlardý,
Ailede çok güzel,çok samimi saðlam baðlar vardý,
kýsacasý,Ailenin fertleri sanki bir sevgi yumaðýydý.
büyüklerin þefkatý merhameti korumasý büyüktü
,
Aile fertlerini gözlerinden de, daha çok korurlardý,
tüm küçükler kutsal deðerleri ailelerinden öðrenirdi,
Ýmanýn,islamýn þartlarý ilk önce öðrendiði þeylerdi,
bizi biz yapan kutsalýmýzý öðrenmek öncelik olurdu,
Allah vardýr birdir,en büyüktür süzü illk öðretilendi,
sonra,ilmihal billgilerini öðretmeye önem verilirdi,
müslümanmýsýna,elhamdülillah demeyen olmazdý..

ne zamandan beri müslümansýn sözüne,
cevap veremeyen olmazdý,
þükür ben kalu Beladan beridir
müslümaným derdi, izahýný da,yapardý,
yüce Allah ruhlar Aleminde
önce Ruhlarýmýzý yarattý ve
sordu ben sizin Allahýnýz deðilmiyim dedi,
ruhlar Aleminde de, ruhumuz,
evet ya Rabbi sen Allahýmýzsýn demiþti,
iþte elhamdülillah,kalu beladan beridir,
mümin,müslümaným derlerdi.

ABDULKERÝM KAYA.EMEKLÝ VAÝZ.0.01.2024.ANKARA.
Sosyal Medyada Paylaşın: