Karanlýk yüreðim, sen bilmesende bende saklý olan seni, çarpýþan naðmeler ürpertiyor beni. Avucuma aldýðým küçük bir mutluluk ise, yok olup gitti senin gittiðin gibi. Ama duy sesimi: aðlamayacaðým, görmeyeceksin gözyaþlarýmý, içime attýðým hüzünlü bekleyiþlerimi. Sen bile tahmin edemezsin be uçan yürek, sen bile göremezsin. Beni gerçekten tanýyorsan ki, evet çok iyi tanýyorsun; Tek kelime sana, beni ben olarak sev yeter. Yaramý kanatma ve bir kenara atma. Düþün ve düþündürt yüreðine. Neden böyle oldu diye. Sana son kez sesleniyorum güzel yürek, yüreðine ve sevgine iyi bak. Ben yakaladým yarým kalan mutluluklarý. Uçup gitsede senin yokluðunda, olsun be, bende yaþadýðým güzel günlere, hissettiðim o kalýcý hayallere, mahkum kaldým onlarla yaþayacaðým. Senli olan her günüm heyecan ve mutluluk, sensiz olan her gecem isyankar duygusal. Unutma sevdiðim; SEN BENDÝN BENDE SEN Her defasýnda kilitlendi bu yürek, her defasýnda aðladý bu gözler, her defasýnda ama her defasýnda küstü bu aþk. Olsun giden aðlarmýþ arkasýndan.. Bende yaþanan her mutluluða, HOÞÇA KAL diyorum. HOÞÇA KAL..
08/05/2011 22:00/PAZAR YAZAN: ÞAÝR ÞEBNEM ÖRS Sosyal Medyada Paylaşın:
şair şebnem örs Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.