AY BAKIYOR GEZEGENİMİZE

Nisan gecesi balkonda,
Gözlerimde gökyüzü…
Güneþ ýþýðýný yansýtan ay,
Tarihle ediyor alay…
Güç hep doðurmuþ haydut,
Yazboz tahtasý yüzlerce hudut,
Savaþ talan kýtlýk kýran,
Onur periþan emek viran…

Nisan gecesi balkonda,
Ay bakýyor kuþbakýþý…
Geçmiþtir bu güne ayna,
Kan gölünde yüzüyor Dünya…
Tarihin çöplüðünde izdir ferman,
Katildir bu gün dünkü çoðu kahraman…
Hýrs tahtta firarda meleke,
Zorbalar yarýnýmýza kara leke…

Nisan gecesi balkonda,
Düþünüyorum Ay ýþýðýnda…
Vietnam Küba Filistin Irak,
Gözyaþý Afrika’da kabile savaþý…
Gezegenimize bakmýyor bile,
Ay’a Mars’a giden insanlýk…
Hala birçok ülkede krallýk,
Ýnsanlýðýn boynunda ilmiktir karanlýk…

Nisan gecesi balkonda,
Zindanlarý düþünüyorum,
Dil din renk düþünce,
Güçlüden güçsüze kelepçe…
Ýnsan insanýn azmaný,
Beyin fýrtýnasýna düþüyorum…
Kutuplarda Akdenizliyim,
Sizi düþündükçe üþüyorum…

Nisan gecesi balkonda,
Hayal kuruyorum özgürce…
Egolar körelmiþ sosyalleþmiþ insan,
Yýkýlmýþ korkunun saltanatý…
Esmer sarý beyaz kara tenli,
Halaya durmuþ beþ kýtada Dünyalý…
Savaþ açlýk yokluk korku endiþe
Mazide kalmýþ lanetli köþe…

Sosyal Medyada Paylaşın: