her þeyi! anladým da geç kalýnmýþ bu ah rüzgârlarýný çözemedim bir türlü yerinden kursaðýna çöz dizilmiþ þu tekir kedi daha büyümemiþ bu istavrit daha yenilmemiþ zaman yeniyetme aymazlýklarýn son düzlüðündeyim eriþmezdi ellerim görüþmezdi gözlerim bu anlamsýz denizinde geçmez idi dizlerim...
ne desem; nerden anlam kazanýr nereye dökülür bu emek tasý küllere karýþmýþ bu yarým aklým nereden geçer bakýþlarým kime süslenir endamým acýyý yollarda ararým gözyaþýmý billur tasta
kalkan olmuþ kol baþlarým direnç yaðmurlarýnda arkamý dönsem kim önümde gizlenir güç telaþlarý vurgun yemiþ iklimlerin kirli sepetiyim soyundukça kirleniyor dünya...