BİR VARMIŞ BİR YOKMUŞSUN

Vakit saat dolunca, can kafeste durmuyor
Uçup gider apansýz, bir varmýþ bir yokmuþsun
Hazýrlandýn mý diye, ölüm gelip sormuyor
Açýp girer içeri bir varmýþ bir yokmuþsun

Fýrsatlar elden kaçar, imkanlar hepten biter
Ne sularýn gürülder ne de ocaðýn tüter
Bülbüllerin yerine artýk baykuþlar öter
Kaçýp gider anýlar bir varmýþ bir yokmuþsun

Hatýralarda kalýr, kahkaha gülüþlerin
Söner gider arzular, hayallerin düþlerin
Yarým kalýr o bitmez, o tükenmez iþlerin
Geçip gider kervanýn, bir varmýþ bir yokmuþsun.

Kurur gider zamanýn, kurumaz denen arký
Durur artýk feleðin, durmaz sandýðýn çarký
Var mýydýn yok muydun ya, kalmaz artýk bir farký
Göçüp gider bir ömür, bir varmýþ bir yokmuþsun

Hastalýk musibetler, uyardý da aymadýn
Sayýlý gün dediler, gale alýp saymadýn
Zaman denen kýzakla, sanki her gün kaymadýn
Ýçip ecel þerbeti, bir varmýþ bir yokmuþsun

Bülbül sende gidersin kül olur bahçe baðlar
Geride mýsralarýn kalem kaðýdýn aðlar
Duygularýn her düþen yürekte yine çaðlar
Biçip giydin kefeni, bir varmýþ bir yokmuþsun

Bayram Ali Bülbül

Sosyal Medyada Paylaşın: