Yeriz, içeriz, Ýstediðimiz gibi Yatak olana kadar Yerin dibi…
Bastýðýmýz toprak Hissettiðimiz yer olmaz asla Ne yazýk ki…
Asumandan ummana ve yere Ýçini doldurur bütün hayallerimiz! Ölmeyi düþünmeyiz asla, Dünyadýr mana, Kalmaktýr tek derdimiz Diri…
Çiçekler solar Meyveler ve sebzeler çürür Solmaz dediðimiz yapraklar Dökülür… Uzun uzayýda geçse de çok zaman Mevsimler, Ýnsanlar da ölür!
Aslýnda ne çok þaþarým! Her an ölüm var dedikçe doða Ýnsan olmaya çalýþýr ona Aða, Ölmeyecekmiþ gibi…
Geçer gider nesiller Eser gibi yeller Yazýlan tarih bile okunmaz! Her asýrda insanlýk Ayný hayali Beller…
Saffet Kuramaz, 29.12.2023, Ankara
Ölüm mü dedi biri?.. Biz ölmeden ölmüþüz Nefsi kubura gömüp, Tam ukbaya dönmüþüz. Ruh kanat çýrpar Hak’a. Can atar binbir takla. Akla kendini ey kul!.. Kibirlisin ne hakla?. --------> Neneh,
Teþekkür ederim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.