GÜL VE DUMAN

Yüreðimde gül kokusu,
Dudaklarýmda tatlý bir melodi.
Aþkýn en güzel hali,
Bir gülümsüme sýðdý yüreðimde.

Dumanlý gönlümde hüzün,
Bir esinti gibi süzülen.
Ýçimi sarar duman,
Gizemli bir masal anlatýr.

Gül ve duman, birbiriyle beraber,
Sevda ile örülmüþ bir öykü.
Gözlerimde parlayan yýldýzlar,
Yansýyan bir aþkýn yüzü.

Gülü dalýndan koparýp kalbime,
Dumaný içime çekiyorum.
Aþkýn izini sürüyorum rüzgarla,
Gül ve dumanla örülmüþ duvarlarda.

Yüreðimde gül, dumanlý düþlerimde,
Bir aþk þarkýsý çalýyorum.
Gülü ve dumaný sevda ile buluþturup,
Yazdýðým þiirde yelken açýyorum.

Gülün güzellikte sýrlý bir hikayesi,
Dumanýn ardýnda saklý bir masal.
Yüreðimde gül, dumanýn kucaðýnda,
Aþkýn büyülü melodisini çalarým.

Gülü koklarken kalbimdeki sevgiyi,
Dumaný seyrederek geçmiþin izini.
Bir gül dalýnda saklý umutlarým,
Dumanlý yollarla örülü geleceðim.

Gülün yapraklarýndan düþen damlalar,
Dumanýn arasýnda yükselir coþar.
Yüreðimde gül, dumanýn gölgesinde,
Aþkýn ritmiyle süzülür içimde taþar.

UMUT ÞAÝRÝ NEJAT HOCA
Sosyal Medyada Paylaşın: