Gitmeliyim bu þehirden Bir Seher vakti gün doðmadan erkenden, Kimseler görmeden,bilmeden, habersiz Elimde valizim, gönlümde bir dolu umut caddelerden geçerek sessiz sessiz, maziyi unutup Vazgeçmem gereken herþeyi ardýmda býrakýp Bir veda bile etmeden öylece..
Gitmeliyim bu þehirden Kapatýp kapýlarýmý, pencerelerimi, perdelerimi Dönmemek üzere ebediyyen Ýstemiyorum gayrý ne þifa,ne merhem Kýrgýnlýk dolu gönül heybem..
Gitmeliyim bu þehirden aðýr aðýr adýmlarla son defa bakarak, anýlarýmla dolu sokaðýma Þurasý her sabah yürüyüp geçtiðim Ýçimde binbir ümitle seni beklediðim köþe.. Hepsi geçmiþte kaldý artýk, gözyaþý nafile Gitmeliyim bu þehirden Gitmeliyim!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şule Kaya salman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.