KAFİR / 2

Alnýma sürdüðü kalleþ karayý
Yalvardým, yakardým, silmedi kâfir
Ýnsafla vicdanla açtý arayý
Hatýrý gönülü bilmedi kâfir

Kýsmetsiz bahtýma uður ol dedim
Her hatamý duyma, saðýr ol dedim
Peygamber misin be? Aðýr ol dedim
Kendini hiç suçlu bulmadý kâfir

Ne yanlýþým oldu bilemiyorum
Hýrsýyla kozumu bölemiyorum
Sürünüyorum da ölemiyorum
Kahýr çektirmekten yýlmadý kâfir

Huzurla arama uçurum koydu
Ciðerimi söktü gözümü oydu
Çaðrýma uymadý, þeytana uydu
Kendisi de murad almadý kâfir

Cinci hocalara çaput biçtirdim
Yüzerlik tüttürdüm, kurþun saçtýrdým
Büyüler yaptýrdým, fallar açtýrdým
Üç vakit bekledim gelmedi kâfir

Yarým aðýz hoþça/kal dedi en son
Kýrýlsýn tuttuðun dal dedi en son
Sevdaný baþýna çal dedi en son
Bir daha kapýmý çalmadý kâfir

Ali ERDÝNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: