HAYDİ DELİRELİM

Hadi çýkalým, yaðmur yaðýyor
delirelim biraz, ne kaybederiz ki ?
belki ruhumuz istiyordur ,bu güzelliði
.Biz hep kaçtýk yaðmurdan,

Mutluluðu kuru kalmak için erteleme !
Belki bir daha mevsimler de buluþamayýz
Belki bir daha ben ve bir daha sen olmayacaksýn !
Son defa delirelim , i
Söyleme kimseye ,
Aklýný kaybedeceksin ve bunu bir tek sen bileceksin ,
Geç kalma !
Geç kalýnca biter yaðmur!
Gelmez bir daha ayný mevsim!

Haydi çýk þimdi !
Yaðmur yaðýyor þehrin tam ortasýna, insanlarýn arasýna, saklanmýþ çocukluk hayallerinin arasýna,
Koþ sende delir þimdi

Erteleyip durduðun herþeyi özleyeceksin
ýslanmak tan korktuðun gibi herþey
geride kalacak
Halamý korkuyorsun delirmek ten ?
Aðlamaktan utanmýyor yaðmur !
Kýzgýnlýðýný saklamýyor fýrtýnalar !
Ve Güneþ hep sakinliði seviyor!

Týpký senin gibi ;
Korkak bir çocuksun elinde tekerleði kopmuþ araban, cebinde bisküvi kýrýntýlarý, her kavgada küsen o çocuksun hâlâ

Geliyor musun?
Ortada buluþalým!
Kim en çok yakalar mutluluðu, sence ?


Ayþe Caniberk
Gümüþ kalpler


Sosyal Medyada Paylaşın: